Aιφνιδιάζει ο καταδότης τον ηρωικό πλωτάρχη. Αυτόν που είχε τάξει σκοπό της ζωής του να ρίξει φως στο σκοτεινό, μέχρι σήμερα, μυστικό της προδοσίας του Κινήματος του Ναυτικού. Δίχως αυτή δεν θα φτάναμε στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, στην τραγωδία της Κύπρου και στα επακόλουθά της στις μέρες μας. Δεκάδες εξεγερμένα πολεμικά πλοία, όπως το «Βέλος», θα εξανάγκαζαν τη χούντα σε παραίτηση.
Δύο ζευγάρια, του πιλότου και του πλωτάρχη. Δύο άνδρες με καρδιά. Δύο ξεχωριστές γυναίκες, δύο διασταυρούμενες ενοχές. Η Μαρίνα, η Μούσα των Πατρών, η «ανιψιά» του Σεφέρη και του Κατσίμπαλη. Και η Έλλη, η Σειρήνα του Ναυτικού, που θρηνεί: «Η αγάπη μου είναι αγάπη Μέδουσας!» Και δύο φοιτητές εμπλεκόμενοι στη δεύτερη, τη μυστική ζωή τους. Παράλληλες ζωές σε μια μοναδική διακλάδωση της μοίρας.
Πόκερ αγωνίας ανάμεσα στον δικτάτορα Παπαδόπουλο και στους συνωμότες του Ναυτικού. Ένας μοιραίος βιομήχανος και ο Ισραηλίτης γαμπρός του Δημήτρη Ιωαννίδη, ο κλινικάρχης, αποκαλύπτουν πρώτη φορά την άγνωστη ρίζα, την προσωπική ζωή και το ψυχογράφημα του «αόρατου δικτάτορα», πέρα από τα στερεότυπα της Μεταπολίτευσης.
Η πρόσφατη επιστολή της Μαρίνας –ένα ψυχολογικό, υπαρξιακό θρίλερ του καιρού μας– γεμίζει την απόσταση από τις δραματικές στιγμές του ’73-’74 μέχρι σήμερα, ανοίγει το Κουτί της Πανδώρας και υποχρεώνει τον συγγραφέα να πατήσει τον παλαιό όρκο του: Να αποκαλύψει τα απόκρυφα της μεγάλης προδοσίας το 2023, στα πενηντάχρονα του Κινήματος του Ναυτικού, με την αμεροληψία της απόστασης και της ηλικίας.
H υπόθεση παίρνει νέα τροπή στις μέρες μας. Τη διαπερνά το πικρό αίσθημα του τέλους μιας γενιάς.